Αυτό προέρχεται από μια εξαιρετική ανάρτηση του ατιμασμένου Sam Kriss.
Πάντως, είναι ένας ορισμός που αξίζει να διατηρηθεί.
Ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να οριστεί. Δεν είναι μόνο μια ιδεολογία ή ένα σύνολο αρχών, είναι ένα σύστημα πρακτικών και μια εποχή, αυτή στην οποία ζούμε τώρα. Αυτό που σημαίνει, πάνω απ’ όλα, είναι η απεριόριστη εξουσία της άρχουσας τάξης, ένα τέλος στον ταξικό συνεργατισμό των μεταπολεμικών χρόνων και μια άγρια επίθεση των πλουσίων εναντίον των φτωχών. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω των μηχανισμών της αγοράς, της δημοσιονομικής λιτότητας και τη διείσδυση των καπιταλιστικών σχέσεων σε κάθε δυνατή πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ρόλος του κράτους εξαφανίζεται — απαραίτητη προϋπόθεση για τον νεοφιλελευθερισμό είναι η καταστροφή της δύναμης της εργατικής τάξης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, και αυτό πρέπει να επιτευχθεί, συχνά βάναυσα, μέσω των νόμων και της επιβολής τους. Επίσης, δεν υπάρχει απλώς “κάποιος ρόλος για τις δυνάμεις της αγοράς”, αλλά η εισβολή τους σε κάθε κατανοητή κοινωνική κατάσταση.
Οι εργαζόμενοι στις αποθήκες παρακολουθούνται ηλεκτρονικά και αναγκάζονται να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον στην κατάταξη αποδοτικότητας; Αυτό είναι νεοφιλελευθερισμός. Οι νέοι και οι άνεργοι ενθαρρύνονται να δημιουργήσουν ένα “προσωπικό εμπορικό σήμα” και να πουλήσουν τον εαυτό τους ως προϊόν; Αυτό είναι νεοφιλελευθερισμός. Αν δεν σας αρέσει τίποτα από όλα αυτά, σας ενθαρρύνουν να ψωνίζετε ηθικά, να μειώνετε το προσωπικό σας αποτύπωμα άνθρακα και να καταναλώνετε αόριστα ανταγωνιστικά πολιτιστικά αγαθά. Αυτό είναι νεοφιλελευθερισμός.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι η κοινωνία μας έχει ατομοποιηθεί: Βλέπουμε όλες τις σχέσεις μας ως ουσιαστικά ανταγωνιστικές, και τους ανθρώπους γύρω μας ως ανταγωνιστές για σπάνια αγαθά- είμαστε όλοι, κοινωνικά και υπαρξιακά, μόνοι μας. Κάθε τι που κάνουμε μετατρέπεται σε συναλλαγή της αγοράς, μια μορφή αγοράς και πώλησης. Και αυτό συμβαίνει επειδή η ελεύθερη και απεριόριστη αγορά δεν είναι ένα ουδέτερο σύστημα επεξεργασίας των ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων, αλλά ένα όργανο ταξικής εξουσίας.